Kodeksy karne na ziemiach polskich od 1918 roku do dziś

W 1918 roku na ziemiach polskich obowiązywały trzy kodeksy karne: austriacki kodeks karny z 1852 roku, niemiecki kodeks karny z 1871 roku i rosyjski kodeks karny z 1903 roku (tzw. kodeks Tagancewa). Kodeksy te obowiązywały do chwili wejścia w życie polskiego kodeksu karnego, obowiązującego na terytorium całego państwa. Prace nad nim trwały długo. Efektem tych prac był kodeks karny z 1932 roku, zwany kodeksem Makarewicza. Wszedł on w życie z dniem 1 września 1932 roku na mocy Rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej. Kodeks ten składał się z dwóch części (ogólnej i szczególnej), 42 rozdziałów i 295 artykułów. 
O karach zasadniczych w kodeksie karnym z 1932 roku można przeczytać tutaj.

Kodeks Makarewicza obowiązywał do 1970 roku, czyli 38 lat. Zastąpił go kodeks karny z 1969 roku (tzw. kodeks Andrejewa). Kodeks ten składał się z trzech części (ogólnej, szczególnej i wojskowej), 43 rozdziałów i 331 artykułów. O karach zasadniczych w kodeksie karnym z 1969 roku można przeczytać tutaj. 

Kodeks Andrejewa obowiązywał do 1998 roku, czyli 28 lat. Został zastąpiony kodeksem karnym z 1997 roku, który obowiązuje do dziś. Ten po wielokroć nowelizowany kodeks składa się z trzech części (ogólnej, szczególnej i wojskowej), 44 rozdziałów i 363 artykułów. 
O rodzajach kar w obowiązującym kodeksie karnym można przeczytać tutaj.

Pomiędzy rokiem 1932 a 1970 obowiązywały też: dekret z 1946 roku o przestępstwach szczególnie niebezpiecznych w okresie odbudowy Państwa (tzw. mały kodeks karny) i kodeks karny Wojska Polskiego z 1944 roku. Oba zostały uchylone w 1970 roku.

Jak do tej pory spośród polskich kodeksów karnych najdłużej obowiązywał ten z 1932 roku (38 lat). Czy obecny kodeks karny będzie obowiązywał dłużej? Trudno powiedzieć. Polskie prawo potrafi się zmieniać szybko.

Joanna Orda