Zasady prawa intertemporalnego, ujęte w obowiązującym kodeksie karnym, normują kwestie związane ze zmianą ustawy po popełnieniu przestępstwa. Znajduje się wśród nich jedna z najistotniejszych zasad prawa karnego, tj. zasada lex mitior retro agit, wyrażona w artykule 4 § 1 kodeksu karnego, który stanowi, że „jeżeli w czasie orzekania obowiązuje ustawa inna niż w czasie popełnienia przestępstwa, stosuje się ustawę nową, jednakże należy stosować ustawę obowiązującą poprzednio, jeżeli jest względniejsza dla sprawcy”. Przepis ten nakłada na organ stosujący prawo karne obowiązek zastosowania ustawy względniejszej (inaczej korzystniejszej) dla sprawcy, co wiąże się z koniecznością wzięcia pod uwagę całokształtu pozostających w kolizji stanów prawnych.
Zasada lex mitior retro agit (obowiązywania łagodniejszej ustawy wstecz) uznawana jest za wyjątek od zasady lex retro non agit (nieobowiązywania prawa wstecz). Wyrażały ją przepisy polskich kodeksów karnych z 1969 roku i z 1932 roku. Odnaleźć ją można również w regulacji zawartej w Międzynarodowym Pakcie Praw Obywatelskich i Politycznych z 1966 roku oraz w ustawodawstwach karnych różnych państw.
Przeczytaj również: Zasada humanitaryzmu
