Bezstronne ustalenie obiektywnej prawdy jest warunkiem niezbędnym sprawiedliwego rozstrzygnięcia każdej sprawy.
Czym się zatem kierować, chcąc ustalić tę obiektywną prawdę? Odpowiedź na tak postawione pytanie – zgodna z tezami zawartymi w rozważaniach największych myślicieli w dziejach ludzkości – jest jednoznaczna: rozumem.
„... uznając wspólny interes całej ludzkości w postępie badań i użytkowania przestrzeni kosmicznej w celach pokojowych ...”
Układ o zasadach działalności państw w zakresie badań i użytkowania przestrzeni kosmicznej, łącznie z Księżycem i innymi ciałami niebieskimi z 1967 r., zawarty w Moskwie, Londynie i Waszyngtonie, z preambuły którego pochodzi przywołany powyżej cytat, stworzył podstawowe elementy międzynarodowego prawa kosmicznego. W przekonaniu układających się państw ma on sprzyjać realizacji celów i zasad Karty Narodów Zjednoczonych.
Prawa człowieka – najważniejsze z praw. Prawa niezbywalne i nienaruszalne. Prawa respektowane i chronione przez regulacje międzynarodowe i krajowe. Prawa, których źródłem jest godność i które przysługują każdej jednostce ludzkiej. Ich koncepcje ukształtowały się w warunkach burzliwych przemian społecznych, zaś uniwersalność założeń wykracza poza wszelkie sztucznie ustanowione granice.
W centrum tych koncepcji stoi człowiek i jego dobro.
Uznając konieczność troski o to dobro, ludzie z różnych kultur świata, wyznający różne światopoglądy, mówiący w różnych językach, mieszkający w różnych szerokościach geograficznych wspólnie stworzyli międzynarodowy system ochrony praw człowieka. Funkcjonujący w ramach Organizacji Narodów Zjednoczonych system ten posiada mechanizmy umożliwiające realizację założeń, wyrażonych m.in. w Powszechnej Deklaracji Praw Człowieka.
Joanna Orda
